Co to jest osteopatia? Kto to jest osteopata?
Osteopatia to metoda manualnej (ręcznej) oceny i leczenia następujących układów ciała ludzkiego: mięśniowo-szkieletowego (w tym powięziowego), naczyniowego, nerwowego oraz organów wewnętrznych i trzewi. Rozpowszechniona w wielu krajach, osteopatia wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych, a jej twórcą jest A.T. Still (1828-1917), widoczny na zdjęciu. W Stanach Zjednoczonych jest jedną ze specjalizacji lekarskich. Do Europy dotarła głównie przez Wielką Brytanię, gdzie osteopaci mają uprawnienia lekarza pierwszego kontaktu. Dzisiaj jest uznaną metodą leczniczą w większości krajów Europy.
Osteopata w trakcie leczenia wykorzystuje obszerną wiedzę z kilku dziedzin: anatomii, fizjologii, neurologii i patologii. Stosuje manipulacje („nastawianie”) i mobilizacje stawów, techniki energetyzacji mięśniowej oraz techniki miękkotkankowe (najbardziej przypominające masaż). Ponadto u osteopaty można spodziewać się zabiegów z wykorzystaniem technik trzewnych, powięziowych i czaszkowo-krzyżowych, a także neuromobilizacji. Ortodoksyjna metodologia osteopatyczna nie przewiduje korzystania z pomocy technicznej ani leków, w praktyce nowoczesnej dopuszcza się jednak korzystanie z dodatkowych narzędzi oraz leków lub suplementów.
Osteopata ocenia mobilność w obrębie układów ciała człowieka i poszukuje ograniczeń ruchomości. Leczenie osteopatyczne odbywa się poprzez usunięcie takich blokad, które prowadzą do zatrzymania procesów gojenia się stanów wywołujących reakcję bólową (stanów zapalnych, zastojowych etc.). Po zabiegu osteopatycznym ciało potrzebuje czasu, aby odpowiedzieć na techniki. Najczęściej stosuje się kilkudniowe przerwy pomiędzy zabiegami.